Bij de Hochkönig Hütten Runde beleef je het echte huttenleven: eenvoud, natuur, goed eten, gezelligheid en de bergen. Afgelopen week hebben we met een groep mountainbikers met volle teugen van het huttenleven genoten.
Op zaterdag 28 augustus verzamelden 21 man zich in Werfenweng voor de start van de Hochkönig Hütten Runde die dwars door het Salzburgerland loopt. Met een groot deel van de groep werd er op zaterdag een rondje ingereden, het materiaal en de benen werden getest voor het echte werk dat de volgende dag zou beginnen.
In 4 verschillende groepen fietsten we naar de Hackelhütte op 1536 meter hoogte. Het weer was nat en fris voor de tijd van het jaar. Dat deerde echter niemand, de sfeer en de motivatie was vanaf de start goed! Na een ronde om Werfenweng werd de Bischlinghöhe beklommen om vervolgens door te klimmen naar de eerste etappeplaats, of beter gezegd, de eerste “etappehut”.
Nat maar warm door de laatste klim van de dag kwam iedereen een voor een binnenrollen in de Hackelhütte. Hier sliepen we met zijn allen “op lager”, dat betekent op een grote slaapzaal. Nadat iedereen zich had omgekleed trof de hele groep zich op het terras van de hut en werden we getrakteerd op een schnaps van het huis, of beter gezegd: van de hut. Er werd gelachen en genoten van een Weizen en af en toe vingen we een glimp op van het Hochkönigmassief omdat het wolkendek zo nu en dan openbrak.
Slapen onder de Dachsteinsudwand
Op maandag vervolgden we onze route naar de Austriahütte (1650 meter) onder het Dachsteinmassief. Deze schitterende hut kijkt uit op de indrukwekkende Dachstein Südwand met een hoogte van bijna 3000 meter. Het weer was er niet veel beter op geworden dus goed aangekleed en voorbereid vertrokken we richting Filzmoos, over een pittige klim naar de Bachalm. We maakten in deze klim 400 hoogtemeters in maar liefst 2,5 kilometer! Moe maar voldaan kwamen de verschillende groepen kort na elkaar bij de Austriahütte.
Van de Austriahütte ging het naar de Südwienerhütte. Het was een zware dag met veel kilometers en hoogtemeters en vooral met heel veel mooie trails vanaf de Austriahütte. Na veel klimwerk aan het einde van de dag bereikte we de Südwienerhütte. Hier werden we met open armen ontvangen door hüttenwirt Robert en de hüttenwirtin Tanja. Zoals in iedere hut werd er heerlijk gegeten en een hoop gelachen onder het genot van een Weizen. We voelden ons alsof we thuis waren, zo deelden Robert en Tanja de hut met ons. Zelfs het hout gestookte voorhuis werd ingezet als schuhheizung!
De zon als beloning
Na drie dagen regen was het op woensdag eindelijk droog bij het vertrek. Kenmerkend voor een huttentransalp is dat je altijd begint met een afdaling en de dag eindigt met een lange klim naar de hut. Vanaf de Südwienerhütte begonnen we met een technische trail afdaling. Het mooiste begin van de dag, hoewel misschien niet iedereen er zo over dacht. Na die technische trail die ons tot aan de Tauern Autobahn bracht reden we verder richting Flachau. De groene groep beklom nog de Sattelberg en de blauwe groep de klim naar Flachauwinkel. In de late middagzon kwam iedereen aan in het enige berghotel van de week, de Jandlalm in het skigebied van Flachau. Er werd genoten van de luxe van een eigen kamer en douche en vooral van de zon die nog lang het terras van de Jandlalm verwarmde.
360 graden uitzicht over het Salzburgerland
De Transalp was inmiddels over de helft en iedereen ging steeds beter klimmen en dalen. Beide disciplines kwamen goed van pas want tijdens de vijfde etappe werd het verwaarloosde bikepark van St. Johan gereden. Juist omdat het bikepark eigenlijk al een paar jaar niet meer onderhouden wordt is het zo mooi. Het is een natuurlijke trail geworden met stenen, af en toe een geultje en vooral veel wortels. Alle groepen genoten van deze trail, die er droog bij lag vanwege de zon die goed zijn best deed.
Wat volgde na deze afdaling was de klim naar het Hochgründeck van maar liefst 1300 hoogtemeters! Met name het laatste deel van de klim is loodzwaar met percentages die uitschieten naar meer dan 20%. Helemaal op de top van de Hochgründeck ligt misschien wel de mooiste hut van de week, het Kienerhaus op 1800 meter. Vanaf deze hut heb je letterlijk een 360 graden uitzicht over het Salzburgerland en in het zuiden de Alpenhoofdkam met de hoogste berg van Oostenrijk, de Grossglockner. Alle coureurs kwamen één voor één binnendruppelen op de top van de Hochgründeck en daarmee het terras van de hut. En iedereen werd luid aangemoedigd door de deelnemers die al boven waren en de andere gasten op het terras van de hut. De laatste briefing van de week werd gehouden op de top van de berg, waarvandaan je precies kon aanwijzen wat er al gereden was en wat er de volgende dag nog zou komen.
De laatste etappe was aangebroken. Deze bracht ons terug naar Werfenweng. Tijdens deze etappe stonden we veel meer dalende dan klimmende kilometers op het programma. Na een enorme afdaling van 1300 dieptemeters, tikten we letterlijk het Hochkönigmassief aan om daarna koers te zetten naar de finish in Werfenweng. Na het laatste klimmetje door het beekdal kwamen we bijna allemaal tegelijk aan in het start - tevens finishhotel. Dat zorgde voor een hoop gezelligheid en sterke verhalen op het terras. Pas toen de zon onderging werd het terras ingeruild voor het diner in het restaurant van het hotel. Er werd nog lang nagetafeld en zelfs werden er alweer plannen gesmeed voor een volgende TransAlp.
Wil je ook meedoen aan de Hochkönig Hütten Runde?
Ga naar de reispagina voor meer informatie, data en prijzen.
